Πόσο όμορφο είναι στην ζωή σου να δίνεις και να παίρνεις αγάπη;
Πόσο τυχερός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος όταν έχει αγαπήσει και έχει αγαπηθεί;
Πόσοι άνθρωποι άραγε έχουν ζήσει αυτό το συναίσθημα;
Είναι ένα σαρωτικό και δυνατό συναίσθημα. Δεν μπορείς να εκφράσεις όσα νιώθεις όταν ξέρεις ότι ένας άλλος άνθρωπος νοιάζεται πραγματικά για σένα, και σε αγαπά βαθιά και ειλικρινά.
Εάν πραγματικά έστω και μία φορά στη ζωή σου το έχεις νιώσει μην ξεχάσεις ποτέ πόσο τυχερός άνθρωπος έχεις υπάρξει.
Αν θες, για μένα, ένας είναι ο απαράβατος κανόνας! Μην εκμεταλλευτείς ποτέ και με οποιονδήποτε τρόπο τον άνθρωπο που σε αγαπά. Μην τον εξαπατήσεις, μην τον πληγώσεις. Δώσε αγάπη. Χάρισε στον άλλον, κάθε μέρα, με όσα μέσα διαθέτεις μικρά ή μεγάλα δεν έχει σημασία τον καλύτερο σου εαυτό. Άλλωστε τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό και συνάμα πιο απλό από μια κίνηση, ένα τρυφερό βλέμμα, ένα ζεστό χαμόγελο, μια αγκαλιά για να δείξεις στον άλλο την αγάπη σου την υποστήριξή σου, για να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά! Πολύ περισσότερο τις μέρες που ο άλλος απέναντι σου νιώθει «εύθραυστος» και χρειάζεται έμπρακτα την εκδήλωση της αγάπης σου για να νιώσει ασφάλεια ότι «Όλα θα πάνε καλά».
Μια απότομη αντίδραση σου -σε ενδεχόμενη ανάλογη δράση- θα είναι το ίδιο απότομη. “Μα είμαι άνθρωπος με τα τρωτά μου σημεία” θα μου πεις, “δεν μπορώ να έχω πάντα καλές στιγμές”. Προσπάθησε το τουλάχιστον, μην αντιδράσεις απότομα, και πριν πεις οτιδήποτε πρώτα σκέψου.
Σκέψου ποια ήταν τα στοιχεία εκείνα που ερωτεύτηκες πάνω στον άλλο, τι σε κέρδισε, τι σε τράβηξε, τι σε γοήτευσε.
Σκέψου πόσες φορές όταν επέστρεφες σπίτι από μια έξοδο σου είπε ότι θα περιμένει ένα μήνυμα ότι έφτασες σπίτι ασφαλής. Η’ πόσες άλλες, περίμενε να ανέβεις σπίτι σου να βγεις και να κάνεις ένα νεύμα ότι είσαι καλά. Να συναντήσεις στα μάτια του άλλου την ειλικρινή αγάπη και το νοιάξιμο.
Σκέψου πόσες φορές σου είπε «Μου λείπεις πολύ», «Σε έχω ανάγκη».
Σκέψου πόσες φορές είχε αγωνία εάν είσαι καλά, πόσες φορές έμεινε δίπλα σου όταν είχες πυρετό.
Σκέψου πόσες φορές κοιταχτήκατε στα μάτια και επικοινωνήσατε χωρίς λέξεις, γιατί έχετε προσωπικό κώδικα επικοινωνίας που δεν μπορεί κανείς να τον αποκρυπτογραφήσει, γιατί έχει δικές σας εμπειρίες και βιώματα. Δύσκολα και εύκολα…
Σκέψου πόσες φορές ένιωσες ότι νοιάστηκε για σένα, όταν μετά από μια δύσκολη μέρα επέστρεψες στο σπίτι και σε περίμενε μια τεράστια ανοιχτή αγκαλιά ικανή να γιατρέψει τα μικρά και τα μεγάλα προβλήματα σου, να ακούσει ότι «παράπονο» και αγανάκτηση έχεις συσσωρεύσει μέσα στην ημέρα, μια αγκαλιά έτοιμη να κατευνάσει τους «φόβους» σου.
Αλήθεια για σκέψου… Είμαι σίγουρος πως τις θυμάσαι όλες εκείνες τις φορές έστω και αν κάποιες στιγμές τις ξεχνάς. Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο. Ναι σωστά. Εκείνον που είναι δίπλα σου σε κάθε βήμα, σε κάθε αγωνία. Ο άνθρωπος με τον οποίο νιώθεις οικειότητα, ζεστασιά και ασφάλεια.
Πόσο όμορφα νιώθει η ψυχή σου τώρα που τα έφερες και πάλι στην μνήμη σου;
Τι είναι για σένα αυτός ο άνθρωπος;
Πόσο πολύ αξίζει;
Πόσο τον εκτιμάς και με ποιο τρόπο ανταποδίδεις την αγάπη που σου δίνει;
Πολλές φορές δεν περιμένει να του ανταποδώσεις την αγάπη σου, η ανάγκη της αναγνώρισης όμως είναι πολύ βαθύτερη. Είναι το συναίσθημα μιας άτυπης ηθικής ανταμοιβής.
Και την αξίζει αυτή την ανταμοιβή πίστεψε με. Για όλες εκείνες τις στιγμές που ήταν πάντα παρόν και στάθηκε για σένα βράχος.
Που εξάλειψε κάθε του κόπωση, που δεν έβαλε ποτέ μπροστά τις δικές του ανάγκες, τους δικούς του φόβους. Και για ακόμα μία φορά ήταν ΕΚΕΙ, για σένα, για το μαζί.
Αυτό είναι αγάπη… Αυτό σημαίνει να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Αυτή είναι η αξία της Αγάπης. Η αγάπη όταν μοιράζεται, πολλαπλασιάζεται, μεγαλώνει και θεριεύει, μπορεί να κάνει τα αδύνατα δυνατά.
Κάποιες φορές νομίζουμε ότι αυτά που μας προσφέρει ο άλλος είναι δεδομένα. Είναι αυτονόητα. Εδώ δυστυχώς θα σε στεναχωρήσω. Τίποτα δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Ούτε οι άνθρωποι αλλά ούτε και η αγάπη που μας δείχνουν.
Κανείς δεν μας «χρωστάει» την αγάπη του. Άρα μην το ξεχνάς στιγμή. Σκέψου πόσο όμορφα νιώθεις όταν ακούς από τα χείλη αυτά την πρώτη σου καλημέρα… Την τελευταία καληνύχτα….
Δεν είναι λοιπόν υπέροχο να αγαπάς και να αγαπιέσαι;
